Tüm motosikletçilerin hayali ve yaratabildikleri her boş zamanlarda yapmaya çalıştıkları şey; “uzun yol” yapmaktır. Motosiklet şehir içerisindeki avantajları nedeniyle günlük kullanım için uygun olsa da asıl heyecan verici olan özgürlük ve yolda olma duygusudur. Yaz ayı başlarında motosikletlerini kamyonetle Bodrum’a, Çeşme’ye gönderip orada kısa mesafe kullananlar hariç 🙂 Peki her türlü hava koşulunda Amerika Birleşik Devletlerinde 48 eyaleti kapsayan 11 günde 11.000 millik (18.000 km) bir ralliye ne dersiniz?
“Car & Driver” şirketinden Mike Rose, 1982 yılında günde 1000 mil hızla sadece 11 günde 48 eyaletin tamamını motosikletle geçmenin mümkün olup olmadığını merak ettiğinde bu fikri ortaya attı. Böylece 11 günde 11.000 millik “Iron Butt”/”Demir Mabad” Rallisi doğdu. “Iron Butt” rallisi katılımcıların bedenini, zihnini, motosikletleri ve hatta organizatörleri o kadar yoran bir organizasyon ki ancak iki yılda bir düzenleniyordu, genellikle Ağustos ayında.
İlk ralli 1984 yılında sadece 10 motosikletçinin katılımıyla gerçekleşti; katılımcılardan biri kadın olmak üzere ancak dördü belirlenen zaman diliminde yarışı bitirebildi. Zamanla ralliyle ilgili standartlar daha da netleşmeye başlandı ve çıta yükseltildi. “Saddle Sore” İngilizcede uzun süre ata, zamanımızda ise motosiklete veya bisiklete binme sonucunda kalçalarda ortaya çıkan eyer ağrısının tanımı. “Iron Butt Derneği”nin rallilerdeki günlük 1.000 millik etaplara “Saddle Sore” ismini ve sertifikasını vermesi tesadüf değil. Gelen yoğun talepler üzerine dernek SaddleSore 1.000, Bun Burner 1.500, Bun Burner Gold (24 saatte 1.500 mil) gibi sertifika modelleri ve kriterleri geliştirmek zorunda kaldı. (Daha sonraları 2.000, 3.000 ve hatta 5.000 Sertifikasyonları da yapıldı.)
Ralli sırasında katılımcılar motosikletleriyle ABD ve Kanada’daki çeşitli “bonus” yerlere giderek ekstra puan kazanabiliyorlar. Bonus, puan değeri olan bir görev veya hedef olarak tanımlanıyor. Bonus puan kazanmak için, sürücünün bir nesneyi veya bir yeri fotoğraflayarak, belirli bir öğeyi satın alarak veya organizatörler tarafından belirlenen diğer çeşitli yollarla kanıt sunması gerekiyor. Her rallinin farklı bir bonus listesi olduğu gibi bonusların da değerleri birbirinden farklı olabiliyor. Bonus sistemi ralliye önemli bir stratejik unsur katıyor çünkü her sürücü hangi bonusları deneyeceği, hangi saatte nereye gidip tekrar rotasına dönebileceğiyle ilgili iyi bir planlama yapmak zorunda. Sonuç olarak ralliyi başarıyla bitirebilmek için belli bir zaman aralığında her kontrol noktasından geçmesi ve minimum sayıda bonus puanı toplaması gerekiyor. Fazla bonus puanlar da ek başarı seviyeleri için; altın, gümüş, bronz önem taşımakta.
Bugün tüm dünyada 80.000 civarında üyesi bulunan bu rallide sistem nasıl işliyor?
Her şeyden önce düzgün, kilometrelerden emin olacağınız güvenli bir rota belirlemeniz gerekiyor. Güvenli diyorum çünkü derneğinin temel prensiplerinden biri sürücü güvenliği. Sertifika için yolculuğun başlangıcında tarihi, saati, çıkış noktasını, motosikletinizin kilometresini teyit edebilecek bir şahitle başlamak önemli. Aynı şekilde yolculuğun bitişinde de gerektiğinde tanıklığına başvurulabilecek bir şahit olması gerekiyor.
Yol boyunca durduğunuz her benzin istasyonunda aldığınız yakıt makbuzlarını belgelemek için saklamanız, durma noktalarında fotoğraf çekmeniz, bu belgeleri saklamanız ve ralli boyunca derneğe belli formlar eşliğinde göndermeniz önem taşıyor. En iyi metot benzin fişlerinin tarih ve saat bölümü gözükecek şekilde motosikletin km. saatiyle birlikte fotoğrafını çekerek belgelemek.
Tüm bunları başarıyla gerçekleştirdiğinizde özel bir Sürüş Sertifikası yanında bir “Iron Butt” rozeti ve üzerinde “Iron Butt Association – Dünyanın En Zorlu Binicileri” logosunun bulunduğu bir plaket almaya hak kazanıyorsunuz. Zorlu ve keyifli bir yoluculuğu bitirmenin yanında sınırlı sayıda sürücünün duvarında asılı olan bu sertifikaya sahip olmak yeterli bir motivasyon.
“Saddle Sore” ve “Bun Burner” etaplarını iki kişi tamamlamanız mümkün, bir sürücü ve bir artçı olarak. Ancak hiçbir şekilde sürücü değişemiyor. Tek sürücü olmak durumunda. Yine önemli bir husus hedeflenen zaman dilimini istediğiniz gibi kullanabilirsiniz, aralarda dinlenmek mümkün amaç verilen sürede hedeflenen mile ulaşabilmek. Tüm bunların yanı sıra “Iron Butt Derneği” için birinci öncelik güvenlik olduğu için, yapılan incelemelerde belgeler arasında eyalet hız sınırlarını geçtiğiniz tespit edildiğinde ve/veya tehlikeli motosiklet kullandığınız tespit edildiğinde sertifikanızı alamıyorsunuz veya aldığınız sertifika iptal edilebiliyor.
Benim gibi oldukça uzun zamandır çok uzun motosiklet sürüşleri tüm motosikletçilerin gayet iyi bileceği gibi bu zamanlamalar oldukça zorlu olmasına rağmen deneyimli bir sürücü için imkansız değil.
Hazır uzun sürüşlerden bahsetmişken motosikletle en uzun yol yapan ve Guinnes Dünya Rekoruna sahip Arjantin’li Emilio Scotto’u anmamak olmaz. Emilo “Kara Prenses” adını verdiği Honda Gold Wing motosikletiyle 1985-1995 yılları arasında, 214 ülke ziyaret ederek 735.000 km yol yaptı. 17 Ocak 1985 yılında Buenos Aires’ten çıktığı yolculuğunu dünyayı saat yönünde ve ters yönde iki kez dolaşarak 10 yıl, 2 ay, 19 günde tamamladı. Emilo bu süre zarfında 47.000 litre benzin kullanmış, 9 sele, 12 akü, 86 çift lastik, 1.300 litre motor yağı harcamış ve motosikletinin motorunu bir kere yeniletmek zorunda kalmış. Yine bu süre zarfında 64 sayfalık 13 pasaport bitirmiş, 5 dil öğrenmiş, 6 kere tutuklanmış ve kız arkadaşı Monica Pino ile Hindistan’da tanışarak evlenmiş ve yolculuğunun son dört yılını birlikte geçirmişler. Maalesef Türkçeye çevrilmemiş olsa da Emilo’nün tüm yolculuğunu anlattığı “Longest Ride/En Uzun Yolculuk” isimli bir kitabı da bulunuyor.
Uzun, keyifli, güvenli sürüşleriniz olsun…