Ortak Olunası Bir Serüvendi, Biz de Ortak Olduk…

0
239

Paylaşmak güzeldir çünkü. Ortak olunası bir serüvenin ortakları olduk. ORTAK olduk hikayenize gönüllü;  endişeyi, umudu, mutluluğu paylaşmak için. Çünkü öyle hasretiz  ki tek yürek hissedilen duygulara ve yaşama tutunmayı başaranlara tutunmaya…/ Yonca Ay Kaya

Merhaba Sinan hocam. Ortağın hikayesi, bana kendi hikayemi anımsatti.12 yıl önce en büyük oğlum Yaşar’ı, kızım bahçede “annesi buna bakmıyor, ölecek” diye getirmişti. O zamana kadar evde kuş ve hamster dışında bir canlı bakmamış olan ben çok tereddüt etmiştim. Çalışıyordum, tek ebeveyndim, oğlumun iki kolu da dirsekten kırılmıştı ve böyle bir sorumluluk almak beni korkutmuştu. Gördüm onu, göbek bağı üzerinde 2-3 günlük bir şeydi. O kadar minik ve çaresizdi ki.. “2 aylık olana kadar bakarım, sonra bahçeye salarım” dedim kızıma. Veteriner aç kaldığı ve çok minik olduğu için, çok iyi bakılırsa yaşama şansı %50 demişti. Adını Yaşar koyduk. 2 saatte bir beslemeler, çiş- kaka yaptırma derken, hayata tutundu. Şimdi 7 kardeşiyle birlikte kocaman bir yetişkin benim tekir oğlum:)

Bu benzerliğin yani sıra, Ortağın sizin gözünüzden hayata tutunma serüvenini takip etmek, içinde bulunduğumuz tüm olumsuz şartlara inat, yüzümde hep bir tebessüm oluşturdu. Emeğiniz, insaniliğiniz için var olun. Sonsuz saygılarımla/ Nilgün Erenler

Sözlerime öncelikle bana bu fırsatı tanıyan Sinan Bey’e teşekkür ederek başlamak isterim. Merhabalar İçimden geldi böyle bir giriş yaptım…Miniği izlemeye başladığımdan beri bende hep düşündüm, niye acaba diye? Basit yanıtlar buldum ;,iyi insan olmanın gereği, hayvan sevgisi, saflık ve masumiyete duyulan özlem. Sonra karmaşık yanıtlar buldum; kendimi minik gibi yalnız ve savunmasız hissetmek ,ruhen yorgun hissetmek gibi.. Popüler yanıtlarımda var tabii: böyle şefkatli ve sevecen erkeklerde varmış demek, hayatında biri var mı acaba?  Aslında miniği hepimiz kendi yaşam öykümüz üzerinden okuduk , bize can suyu oldu..

(Aşağıdaki cümlede size isminize hitap etmemi saygısızlık olarak algılamayın lütfen, cümlenin gereği olarak) Günün sonunda hepimizin tek isteği vardır, mutlu olmak ve bu bağlamda annenize ve size teşekkür ederim.
BİZE MUTLULUĞUN RESMİNİ ÇİZDİN ,SİNAN
Sevgiler Lucy ve annesinden/ Barış Karabağlı