Bir Çanakkale Zaferi kutlama ve anma etkinliklerini daha geride bıraktık. Şu aralar pek çoğumuzun bu savaşa dair aklında kalanlar arasında, çocuk asker resimleri, yaralı Anzak askeri taşıyan Türk (Osmanlı) askeri, peksimet – hoşaf menüsü, 250 bin şehit, tamamen yok olan ve sancağı Avusturalya’da sergilenen 57. Alay, savaş yıllarında mezun veremeyen liseler, vb. bulunuyor olmalı. “Post-truth” çağında güncel gerçekler bükülebildiği gibi tarih de bozulup yeniden kurulabiliyor dahası bu kurgu çok kısa sürede milyonlara yayılabiliyor. Çünkü bunu yapabilmek için insanların elinde internet gibi son derece güçlü bir iletişim silahı var. Peki internet neden gerçek yerine hamasete daha fazla hizmet ediyor? Bunun yanıtını sosyologlara bırakalım. Ama eğitim kalitesinin düştüğü, bilimsel üretim kapasitesinin ve bilime saygının azaldığı, bunlara bağlı olarak toplumsal özgüveninin zayıfladığı dönemlerde şehir efsanelerinin zirve yaptığını naçizane ekleyelim. Çanakkale savaşına dair gerçeğin izini sürmeyi hiç bırakmamış, tarihi savaş alanlarına dair akademik çalışmalar yapmış, sahadan hiç kopmamış araştırmacı yazar ve turist rehberi Serhan Güngör’le yaptığımız röportajda Çanakkale Savaşı’na ilişkin şehir efsanelerini tek tek ele alıyoruz. Bu arada yolumuz düşmüşken Çanakkale’de savaş alanlarının popülerleşme hikayesini de konuşuyoruz.