Diren Ortak!

9 Mayıs’ta bulunduğumda sadece 3 günlük, gözlerim bile açılmamış, aç ve üşümüş, ölmek üzereydim. Hayata tutunma sürecim sosyal medyada #DirenOrtak hashtagiyle kısa sürede binlerce kişinin ilgisini çekti. Hayata tutunmayı başardım.

Artık Reportare’deyim. Benim gibi hayata tutunmaya, hayatta kalmaya çalışan kardeşlerimin sesi olacağım. Bana katılırsanız, kurtarıp hayatta tutmayı başardığınız canların fotoğraflarını, hikayelerini paylaşmaktan, zaman zaman uzman görüşleri ile sizlere yardımcı olmaktan büyük mutluluk duyacağım.

Bir kedi yavrusunu yaşatma çabasının, nasıl olup da biz insanların hayatta kalma çabasını anlık bile olsa unutturduğunu düşündüm. Çok insani, çok duygusal ve bir o kadar da modern çağın getirisi sanırım. Her şeyin mekanikleştiği, her anımızın kaydedildiği, insan olmaktan çok, ne kadarlık fayda ürettiğimizin sorgulandığı, sanal ortamlarda harcadığımız zamanı en yakınımızdaki insanlara yüz yüze harcamamaya başladığımız bu gri–soğuk çağın başlangıcındayız aslında…

Sıradan bir kediyim ama hikâyem her nedense çok kişinin ilgisini çekti. Evde konuşulurken duydum, babam “Bu çocuğun hikâyesini bu kadar ilginç kılan ne acaba?” diye sorup duruyordu. “Sor o zaman” dedim babama o da sosyal medya hesabından bir çağrı yaptı: “Ortak’ı neden bu kadar sevdiniz? Bu hikâyeyi sizin için bu kadar özel ve anlamlı kılan nedir? Yazmak isterseniz bekleriz, Ortak’ın Reportare’deki sayfasında da yayınlarız” dedi. Çok sayıda mektup geldi, gelmeye devam ediyor. Fırsat buldukça hepsini okuyup yanıtlamaya çalışıyoruz babamla. Mektuplarınızı okudukça yayınlayacağız ve bu sayfanın son güncellenme tarihini de belirteceğiz. Böylece sayfanın en güncel halini takip edebilmeniz kolaylaşacak.

Yazdıklarınızı okumayı çok seviyorum. Lütfen bana yazmaya devam edin. “Şimdilik” bana sinan@reportare.com mail adresinden ulaşabilirsiniz. Twitter ve Instagram hesaplarımı da takip edebilir, oradan da yazabilirsiniz. Görüşmek dileğiyle…