Demans olan sevdiğimizle hayatı paylaşmak oldukça değişik deneyimleri karşımıza çıkartacaktır. Çoğumuzun böyle bir tecrübenin nasıl olabileceğini önceden tahmin etmesi mümkün değil. Demanslı kişiler ve bakım verenleri ile yaşanılan tecrübeler neticesinde demans ve buna bağlı gelişen problemlere odaklanmak yerine kişilere odaklanmamız gerektiğine inanıyoruz.
Karşımıza çıkan sorunlara değil, bunların arkasındaki insana bakmak gerektiğini savunuyoruz. Demans doğası gereği, kişiyi tüm sevdiklerinin, hatta kendisinin bile kendisini artık hatirlayamayacagini söyler. Sanki demans olan kişi artık silinmeye, unutulmaya mahkûmdur.
Sanki demans o kişinin yerini almış, o kişiyi yok etmiştir. Sanki demans olan sevdiğine bakan kişi artık hayattan zevk alamayacaklar. Biz bu programda tüm bunlara karşın Unutma Beni diyeceğiz. Bu yolda birlikte ilerlerken bilinmezliklere karşı alınabilecek en doğru ve en etkili önlemin “siz”i ve “onu” hatırlamak olduğunu göreceğiz.