Eylül Kösel: Nefret Söylemine Karşı Umut…

0
170

İyi günler Sinan abi,

İsmim Eylül. 28 yıllık öğrencilik serüvenime her geçen gün bir yenisini eklemeye çaba harcayan kendi halinde birisiyim. Ortak’ı paylaştığınız ilk zamanlar hem çabanıza hem de her geçen gün “neden gözümüzün üstünde kaşımız var” misali nefret söylemleriyle karşılaştığımız şu günlerde, belki de kendinden ümidini kaybetmeye yüz tutmuş bir miniğe umut olduğunuz için içimden her geçen gün teşekkür ediyordum. Neyse ki şu an bunu size söyleyebilme fırsatım oldu, teşekkür ederim.

Sadece Ortak’ın kaybetmeye yakın olduğu ümidini yeniden var etmeye değil benim de kendime olan inancımın ve de umudumun neredeyse bittiği noktada ışık oldunuz paylaşımlarınızla. Varlığınıza bunun için de ayrıca teşekkür ederim, iyi ki varsınız.

Son olarak, Ortak’ın ilk zamanlarda bakışlarında mahcubiyete karışmış bir hüzün vardı. Her paylaşımınızda içimden bir şey kopardı, ki bu his bende çok sık olmaz.  Son bir iki gündür o hüznün kaybolup yerine mutluluğun yerleştiğini gördüm ya da öyle geldi bana bilmiyorum. Ama buradaki en büyük pay sizin. Çünkü sadece o bakışların mutluluğa evrilmesini değil hepimizin içinde üzerinin kül yığınlarıyla dolu olduğu umudun, tüm imkansızlıklara rağmen yeşermesini sağladınız. Var olun!

Not: Ortak’a onu çok sevdiğimi söyleyin lütfen.

Sevgilerle… /Eylül Kösel