Yolcu Tiyatro’nun Surp Vortvots Vorodman Kilisesi’nde sahnelediği Gomidas, yolculuğuna tiyatro sahnelerinde devam edebilecek.
Ermeni müzisyen, müzikolog ve başrahip Gomidas’ın hikâyesi bir asır sonra Kumkapı’da, Ermeni Patrikhanesi’nin hemen karşısındaki Surp Vortvots Vorodman Kilisesi’nde sahneleniyordu.
Yolcu Tiyatro’nun önemli ödüller de kazanan bu oyunu, 1929’dan bu yana faaliyette olan Surp Lusaroviç Korosu ile birlikte 80 gösterim yaptı. Ancak yüksek maliyet, ekonomik zorunluluk ve kilisenin başka programlarının da olması nedeniyle geçtiğimiz hafta, Surp Vortvots Vorodman Kilisesi’nde son kez sahnelendi.
Yapımcılığını ve süpervizörlüğünü Ersin Umut Güler, yönetmenliğini Ahmet Sami Budak’ın yaptığı ve Gomidas’ı Fehmi Karaarslan’ın oynadığı “Gomidas” yolculuğuna artık tiyatro sahnelerinde devam edebilecek.
Gomidas’ın klasik tiyatro sahnelerine geçmek zorunda kalışını, bütçe ve mevzuat gibi dertlerini ve çözüm yollarını tiyatronun süpervizörü ve yapımcısı Ersin Umut Güler, Sahneden‘den Mustafa Kara’ya anlattı.
Güler Surp Vortvots Vorodman Kilisesi’ni seçme nedenlerini şöyle açıklıyor: “Buranın dört yüz yıllık bir hafızası var; buradaki her taşın, sütunun… Yaşanmış bir sürü hikâye var burada. Bu yüzden oyun için çok iyi olacağını düşündük.”
Gomidas’ın unutturulmak istendiğini belirten Güler, “Unutturacaklar, biz de hatırlatacağız. Bizim görevimiz bu. Hikâyelerimizi hatırlayacağız, hatırlatacağız” diyor.
Gomidas kimdir?
Gomidas (Ermenice: Կոմիտաս) veya gerçek adıyla Soğomon Kevork Soğomonyan (Ermenice: Սողոմոն Գեորգ Սողոմոնեան), Ermeni ulusal müzik okulunun kurucusu sayılan Ermeni papaz, müzikolog, besteci, aranjör ve koro şefi.
Gomidas, 1869’da Kütahya’da doğdu, küçük yaşta yetim ve öksüz kaldı. 12 yaşında Ermenistan’da dini eğitim aldı, kilise korosuna girdi, Almanya’da müzik eğitimi aldı, İstanbul’da başrahiplik yaptı, kilise koroları yönetti, binlerce şarkı besteledi, derledi.
24 Nisan 1915’de sürgüne gönderilen Ermeni aydınlarından biriydi, kısa süre sonra geri dönebildi, ancak bir daha asla eski Gomidas olamadı. Sustu, tam 18 yıl sustu ve 1935 yılında Paris’te bir akıl hastanesinde bu dünyaya veda etti.
Gomidas, tanınmış bir soykırım kurbanı olarak kabul görüyor ve sanat alanında da Ermeni Soykırımı’nın başlıca simgelerinden biri olarak gösteriliyor.