Hem dünyada hem de özellikle Türkiye’de emek, kan, inat ve gözyaşı ile kazanılmış işçi haklarının her geçen gün daha da fazla gaspedildiği, geriletilildiği günler yaşıyoruz. İnsanlık bir yandan salgınlar, savaşlar ve kapitalist sistemin doğurduğu ekonomik bunalımlar ile boğuşurken diğer bir yandan bu sistem içinde aslan payı alanların kazanımlarını daha da arttırdığı, orta sınıfın yoksullaştığı en alttaki yoksul sınıfın daha da fakirleştiği bir çağdayız. Halbuki aynı çağ aslında kıt kaynakların en geniş imkanlara vardığı bir dönem.Salgının ardından enflasyon roket hızıyla artışa geçerken özellikle yeni ortaya çıkan sektörlerde işçiler kendilerine layık görülen 3-5 kuruşluk zamları kabul etmedi ve sosyal medya kısa sürede bir çok farklı firma ve sektörde işçilerin direnişi ile sarsıldı. Sokağa çıkabilen, grev yapabilenlerin çoğu halkın da desteği ile haklarının küçük bir bölümüne, ücret artışlarına kavuştu ama Türkiye bu konuda o kadar gerideki gördüğümüz koca bir denizde sadece bir damla.
Tam bu gelişmeler yaşanırken 9 Şubat 2022 günü Twitter’da bir paylaşım dikkatimi çekti @Deniziscileri isimli bir hesaptan bir açık mektup:
Açık mektubu okuduktan sonra merak ettim kim bu Deniz İşçileri, acaba hangi mecralar bu insanların mektubuna ses verecek diye ama o günden bugüne ne bir denizcilik yayınında, ne de herhangi bir mecrada mektubun paylaşıldığını göremedim açıkçası. Halbuki aynı günlerde karada bir çok işçi hareketi haber ve gündem oluyordu.
10 Şubat 2022 günü Deniz İşçileri Platformu’nun web sitesindeki iletişim adresi üzerinden bağlantıya geçtim ve aklıma takılan soruları sordum, Mobbing ve mimlenme tehdidi yüzünden isimlerini anonim tutmak isteyen Platform üyeleri sorularımı cevapladılar, işte aşağıda okuyacağınız söyleşi bu soru ve cevaplardan oluşuyor.
Tamer Durak İstanbul 25 Şubat 2022
*Hırça mapası: Zincirin gemiye bağlandığı son halkadır. Genelde “sabrımız hırça mapaya dayandı” olarak kullanılır. “hırça mapaya dayandı” sözü “artık yeter” anlamında kullanılır.